Ο πρόεδρος της Ένωσης Στρατιωτικών ΑΜ-Θ μιλάει στη «Θ» για τα νέα δεδομένα εν αναμονή της απόφασης από το ΣτΕ Συγκρατημένη ανακούφισ...
Ο πρόεδρος της Ένωσης Στρατιωτικών ΑΜ-Θ μιλάει στη «Θ» για τα νέα δεδομένα εν αναμονή της απόφασης από το ΣτΕ
Συγκρατημένη
ανακούφιση και αισιοδοξία σκόρπισε στις τάξεις των ένστολων η διαρροή
μέσω των Μέσων Ενημέρωσης όλης της χώρας της απόφασης του Συμβουλίου της
Επικρατείας, αναφορικά με το θέμα των μισθολογικών τους περικοπών.
Βέβαια από την ίδια κιόλας μέρα έχει ξεκινήσει από την πλευρά της
κυβέρνησης ένας νέος αγώνας δρόμου ώστε να βρεθούν είτε ισοδύναμα μέτρα
που να καλύπτουν τον «πονοκέφαλο» που δημιούργησε η απόφαση αυτή του
ΣτΕ, είτε ένας εναλλακτικός τρόπος ώστε τελικά να πάρουν πίσω όσα
περισσότερα μπορούν από αυτά που κατάφεραν να κερδίζουν δικαστικά οι
ένστολοι της χώρας. Για τους τελευταίους όλα τα παραπάνω σίγουρα
μετριάζουν την χαρά με την οποία υποδέχθηκαν τα νέα...
όμως σε πρώτη φάση η
ικανοποίηση και η ανακούφιση ήταν εμφανείς, όπως τονίζει στην «Θ» ο
πρόεδρος της Ένωσης Στρατιωτικών Α.Μ.Θ., ανθυπολοχαγός (ΥΠ – Π) Γεώργιος Ρεντζούλας:
«Οι
συνάδελφοι την ημέρα της ανακοίνωσης της απόφασης από τα Μέσα
Ενημέρωσης είχαν κολλήσει όλοι στις τηλεοράσεις, έτρεχαν ν’ αγοράσουν
εφημερίδες κι έπαιρναν συνέχεια στο τηλέφωνο όσους από εμάς είχαμε
ασχοληθεί περισσότερο με αυτή την υπόθεση, κατακλύζοντάς μας με
αγωνιώδεις ερωτήσεις για το τι χρήματα θα τους επιστραφούν και το τι
σημαίνει η απόφαση αυτή», τονίζει χαρακτηριστικά ο ίδιος, περιγράφοντας
την αγωνία που επικρατούσε μεταξύ των συναδέλφων του σχετικά με την
έκβαση της υπόθεσης αυτής. Συμπληρώνει δε ότι: «Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε
ότι οι ένστολοι βρισκόμαστε σε ένα ειδικό καθεστώς όπου μας
απαγορεύεται να έχουμε δεύτερη δουλειά ενώ και λόγω της φύσης του
επαγγέλματός μας πρακτικά ξεχνάμε τον τόπο καταγωγής μας από τις
συνεχείς τοποθετήσεις, οι οποίες φυσικά έχουν αντίκτυπο και στο ύψος των
οικονομικών μας αναγκών…». Αυτό πάντως που τονίστηκε ιδιαίτερα είναι η
στάση αναμονής που τηρείται αυτή την στιγμή από τους ένστολούς όλης της
χώρας τόσο αναφορικά με την τελική μορφή που θα έχει η απόφαση του ΣτΕ,
όσο και αναφορικά με τις αντιδράσεις της κυβέρνησης στις συνέπειες που
δημιουργεί στον οικονομικό σχεδιασμό που έχει γίνει.
Γ. ΡΕΝΤΖΟΥΛΑΣ: «ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΜΟΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ»
Πιο
συγκεκριμένα και αναφερόμενος τόσο στην απόφαση του ΣτΕ όσο και στο πως
την υποδέχθηκαν οι συνάδελφοί του, ο κ. Ρεντζούλας υπογράμμισε: «Κατ’
αρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έχει βγει ακόμη η απόφαση του ΣτΕ αλλά
περιμένουμε πρώτα να καθαρογραφεί για να δούμε ακριβώς τι θα
περιλαμβάνει, ευελπιστώντας για το καλύτερο. Αυτό θα είναι να κηρυχθεί
αντισυνταγματικός ολόκληρος ο νόμος 4093/2012, κι ε’ όσον γίνει αυτό
τότε θα πρέπει το Ελληνικό Δημόσιο να γυρίσει τους μισθούς μας στα
επίπεδα του 2012. Για να δώσουμε μία άποψη του τι σημαίνει αυτό
ποσοστιαία πρέπει να πούμε ότι μέχρι τις αρχές του 2013 οι στρατιωτικοί
είχαν υποστεί μειώσεις της τάξης του 20%. Με το νόμο 4093 οι ίδιοι
υπέστησαν επιπλέον μειώσεις ενός ποσοστού 20% επιπλέον, φτάνοντας σε
συνολικές μειώσεις της τάξης του 40%. Εμείς προσφύγαμε στο ΣτΕ στη βάση
του ότι είμαστε σε ειδικό μισθολόγιο και όχι σαν τους υπόλοιπους
δημοσίους υπαλλήλους, αφού ως στρατιωτικοί έχουμε σημαντικές διαφορές
από τους πολιτικούς υπαλλήλους του Δημοσίου. Κατ’ αρχήν δεν έχουμε
δικαίωμα σε δεύτερη εργασία αφού ενώ κάθε δημόσιος υπάλληλος μπορεί με
μία αίτησή του να ζητήσει την άδεια της υπηρεσίας του για να ασκήσει
νόμιμα κι ένα δεύτερο επάγγελμα, αυτό σ’ εμάς απαγορεύεται ρητά και
κατηγορηματικά. Επίσης όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και τα σώματα
ασφαλείας αποζημιώνονται υπερωριακά έστω και με μία “οροφή” στο ύψος
τους, ενώ οι στρατιωτικοί δεν αποζημιώνονται υπερωριακά άσχετα που δεν
έχουν ωράριο. Το τρίτο και βασικότερο είναι οι συχνές μεταθέσεις που μας
κάνουν μετανάστες μέσα στην ίδια μας την χώρα. Ανά 2, 3 ή 4 χρόνια ο
στρατιωτικός είναι σίγουρο ότι θα μετακινηθεί. Επιλέγει βέβαια που θέλει
να πάει αλλά ποτέ σχεδόν δεν πάει εκεί που θέλει αλλά πάντα καλύπτει
“τρύπες” της υπηρεσίας. Η αίτηση ακύρωσης που κάναμε εμείς αφορούσε τρία
σκέλη. Το πρώτο σκέλος είναι ολόκληρος ο νόμος. Μέσα σε αυτόν υπήρχε η
περικοπή της τάξης 20% επιπλέον, η αναδρομικότητα του νόμου από τον
Αύγουστο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2012, παίρνοντας μας πίσω χρήματα
αναδρομικά για τους έξη μήνες που πέρασαν πριν εφαρμοστεί ο νόμος και το
τρίτο σκέλος αφορούσε τα δώρα. Αυτά είχαν κοπεί με το πρώτο μνημόνιο,
μετατρεπόμενα σε επιδόματα 500€ + 250€ + 250€ για Χριστούγεννα, Πάσχα
και επίδομα αδείας, όμως από τότε ακόμη το ΣτΕ μπορεί να αναγνώρισε στο
κράτος το δικαίωμα να κόψει όλα τα δώρα σε όλους τους δημοσίου
υπαλλήλους, λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά καθόρισε ότι όσοι υπάλληλοι
παίρνουν κάτω από 2.000€ μηνιαίως, τότε θα αντικατασταθούν τα παλιότερα
επιδόματα με το ενιαίο αυτό επίδομα. Ήδη δηλαδή το ΣτΕ είχε ορίσει ότι
δεν μπορούν να κοπούν όλα τα δώρα για τους οικονομικά αδύναμους
υπαλλήλους γενικά. Ήρθε όμως αυτός ο νόμος και κατήργησε εντελώς τα
δώρα, κάτι στο οποίο αντιταχθήκαμε…»
Πιο
συγκεκριμένα και αναφερόμενος τόσο στην απόφαση του ΣτΕ όσο και στο πως
την υποδέχθηκαν οι συνάδελφοί του, ο κ. Ρεντζούλας υπογράμμισε: «Κατ’
αρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έχει βγει ακόμη η απόφαση του ΣτΕ αλλά
περιμένουμε πρώτα να καθαρογραφεί για να δούμε ακριβώς τι θα
περιλαμβάνει, ευελπιστώντας για το καλύτερο. Αυτό θα είναι να κηρυχθεί
αντισυνταγματικός ολόκληρος ο νόμος 4093/2012, κι ε’ όσον γίνει αυτό
τότε θα πρέπει το Ελληνικό Δημόσιο να γυρίσει τους μισθούς μας στα
επίπεδα του 2012. Για να δώσουμε μία άποψη του τι σημαίνει αυτό
ποσοστιαία πρέπει να πούμε ότι μέχρι τις αρχές του 2013 οι στρατιωτικοί
είχαν υποστεί μειώσεις της τάξης του 20%. Με το νόμο 4093 οι ίδιοι
υπέστησαν επιπλέον μειώσεις ενός ποσοστού 20% επιπλέον, φτάνοντας σε
συνολικές μειώσεις της τάξης του 40%. Εμείς προσφύγαμε στο ΣτΕ στη βάση
του ότι είμαστε σε ειδικό μισθολόγιο και όχι σαν τους υπόλοιπους
δημοσίους υπαλλήλους, αφού ως στρατιωτικοί έχουμε σημαντικές διαφορές
από τους πολιτικούς υπαλλήλους του Δημοσίου. Κατ’ αρχήν δεν έχουμε
δικαίωμα σε δεύτερη εργασία αφού ενώ κάθε δημόσιος υπάλληλος μπορεί με
μία αίτησή του να ζητήσει την άδεια της υπηρεσίας του για να ασκήσει
νόμιμα κι ένα δεύτερο επάγγελμα, αυτό σ’ εμάς απαγορεύεται ρητά και
κατηγορηματικά. Επίσης όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και τα σώματα
ασφαλείας αποζημιώνονται υπερωριακά έστω και με μία “οροφή” στο ύψος
τους, ενώ οι στρατιωτικοί δεν αποζημιώνονται υπερωριακά άσχετα που δεν
έχουν ωράριο. Το τρίτο και βασικότερο είναι οι συχνές μεταθέσεις που μας
κάνουν μετανάστες μέσα στην ίδια μας την χώρα. Ανά 2, 3 ή 4 χρόνια ο
στρατιωτικός είναι σίγουρο ότι θα μετακινηθεί. Επιλέγει βέβαια που θέλει
να πάει αλλά ποτέ σχεδόν δεν πάει εκεί που θέλει αλλά πάντα καλύπτει
“τρύπες” της υπηρεσίας. Η αίτηση ακύρωσης που κάναμε εμείς αφορούσε τρία
σκέλη. Το πρώτο σκέλος είναι ολόκληρος ο νόμος. Μέσα σε αυτόν υπήρχε η
περικοπή της τάξης 20% επιπλέον, η αναδρομικότητα του νόμου από τον
Αύγουστο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2012, παίρνοντας μας πίσω χρήματα
αναδρομικά για τους έξη μήνες που πέρασαν πριν εφαρμοστεί ο νόμος και το
τρίτο σκέλος αφορούσε τα δώρα. Αυτά είχαν κοπεί με το πρώτο μνημόνιο,
μετατρεπόμενα σε επιδόματα 500€ + 250€ + 250€ για Χριστούγεννα, Πάσχα
και επίδομα αδείας, όμως από τότε ακόμη το ΣτΕ μπορεί να αναγνώρισε στο
κράτος το δικαίωμα να κόψει όλα τα δώρα σε όλους τους δημοσίου
υπαλλήλους, λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά καθόρισε ότι όσοι υπάλληλοι
παίρνουν κάτω από 2.000€ μηνιαίως, τότε θα αντικατασταθούν τα παλιότερα
επιδόματα με το ενιαίο αυτό επίδομα. Ήδη δηλαδή το ΣτΕ είχε ορίσει ότι
δεν μπορούν να κοπούν όλα τα δώρα για τους οικονομικά αδύναμους
υπαλλήλους γενικά. Ήρθε όμως αυτός ο νόμος και κατήργησε εντελώς τα
δώρα, κάτι στο οποίο αντιταχθήκαμε…»
«ΕΤΡΕΧΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ…!»
Όσον αφορά τις αντιδράσεις των στρατιωτικών ο ίδιος σημείωσε: «Χαρακτηριστικά μόνο θα σας πω ότι την ημέρα που δημοσιεύτηκαν όλα αυτά στα κανάλια και στον τύπο, οι συνάδελφοι ήταν όλοι κολλημένοι στις τηλεοράσεις, αγόραζαν εφημερίδες κι έπαιρναν τηλέφωνα σε όσους από εμάς προσπαθούμε να έχουμε μια καλύτερη ενημέρωση και ρωτούσαν τι γίνεται, πόσα θα πάρουμε πίσω κλπ. Οι στρατιωτικοί είναι απελπισμένοι, όπως και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι στρατιωτικοί όμως ένα παραπάνω δεν έχουν πλέον τόπο καταγωγής, είμαστε μετανάστες και πρέπει να έχουμε κάθε μήνα μία “καβάτζα” 400€ μηνιαίως μόνο για το νοίκι, για να μην συνυπολογίσουμε τα υπόλοιπα έξοδα της οικογένειας. Πλέον κάθε μήνα παλεύουμε για να επιβιώσουμε…»
Όσον αφορά τις αντιδράσεις των στρατιωτικών ο ίδιος σημείωσε: «Χαρακτηριστικά μόνο θα σας πω ότι την ημέρα που δημοσιεύτηκαν όλα αυτά στα κανάλια και στον τύπο, οι συνάδελφοι ήταν όλοι κολλημένοι στις τηλεοράσεις, αγόραζαν εφημερίδες κι έπαιρναν τηλέφωνα σε όσους από εμάς προσπαθούμε να έχουμε μια καλύτερη ενημέρωση και ρωτούσαν τι γίνεται, πόσα θα πάρουμε πίσω κλπ. Οι στρατιωτικοί είναι απελπισμένοι, όπως και όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι στρατιωτικοί όμως ένα παραπάνω δεν έχουν πλέον τόπο καταγωγής, είμαστε μετανάστες και πρέπει να έχουμε κάθε μήνα μία “καβάτζα” 400€ μηνιαίως μόνο για το νοίκι, για να μην συνυπολογίσουμε τα υπόλοιπα έξοδα της οικογένειας. Πλέον κάθε μήνα παλεύουμε για να επιβιώσουμε…»
Για
την πιθανότητα να γίνουν περικοπές στα όσα δικαιώθηκαν δήλωσε: «Αρχικά
πρέπει να δούμε τι προβλέπει επακριβώς η απόφαση και μετά να δούμε πως
θα αντιδράσει η κυβέρνηση, τι προτίθεται να επιστρέψει και στη συνέχεια
εμείς θα εκμεταλλευτούμε όλα τα νόμιμα μέσα που μας δίνει το κράτος και
σε συνδυασμό με την απόφαση που θα έχουμε στα χέρια, έτσι ώστε να
μπορέσουμε να πάρουμε πίσω κάποια χρήματα τα οποία τα έχουμε πραγματικά
ανάγκη… Φυσικά και κατανοώ όλους τους Έλληνες και πιστεύω ότι πρέπει να
διεκδικήσουν όλοι και να πάνε όλοι στα δικαστήρια, ώστε το άδικο που
έχουν υποστεί να το πάρουν πίσω. Αυτό για μένα θα ήταν ευχής έργο»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΛΗΓΑΡΔΑΚΗΣ
