Γράφει ο Μιχαήλ Μαντικός Σμήναρχος ε.α Η πατρίδα μας βρίσκεται για άλλη μια φορά σε προεκλογική περίοδο. Η «αδυναμία» της βουλής να ε...
Σμήναρχος ε.α
Η πατρίδα μας βρίσκεται για άλλη μια φορά σε προεκλογική περίοδο. Η «αδυναμία» της βουλής να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, καθόρισε τις εξελίξεις. Έτσι, ξεκίνησε μια περίοδος αντιπαράθεσης, μεταξύ αυτών που επιθυμούν να γευθούν το «κρασί» της εξουσίας και αυτών που έχουν ήδη μεθύσει από αυτό. Στην προσπάθειά τους αυτή, εναλλάσσονται τους ρόλους τους με μαεστρία. Ρόλοι οι οποίοι κινούνται στο δίπολο του καλού και του κακού. Ένα δίπολο ιδιαίτερα αποτελεσματικό στον έλεγχο συνειδήσεων και απόλυτα πετυχημένο διαχρονικά.
Πρωταρχικός τους στόχος: η δαιμονοποίηση του αντιπάλου. Φυσικά, όλα αυτά γίνονται για το καλό το «δικό μας», με φόντο τη «διάσωση» της πατρίδας. Η επιλογή των ρόλων, όπως καθίσταται προφανές, γίνεται με σκοπό όχι ανιδιοτελή. Το ατομικό όφελος, πάντα, σε πρώτο πλάνο, με λίγες , καλά κριμένες, εξαιρέσεις. Λυκοσυμμαχίες, επιστροφές απολλωλότων προβάτων, «νέες» δημιουργίες παλιάς κοπής και άλλα κόλπα και μέθοδοι στην υπηρεσία των «σωτήρων». Βέβαια, όλα για την υποστήριξη της πατρίδας και την ασφαλή πορεία της στο διεθνές γίγνεσθαι, εν μέσω κρίσης. Το αξιοσημείωτο αυτής της κρίσης, δεν είναι για κανέναν από αυτούς, το γεγονός ότι, υπάρχει σημαντικός αριθμός Ελλήνων πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό δεν είναι κρίση για αυτούς. Τώρα που ζημιώνονται ακόμα και οι επενδυτές, ναι, αυτή είναι κρίση.
Έτσι, οι μάντεις των κακών παρουσιάζουν, στον Έλληνα πολίτη «Σίσυφο», τον βράχο που ανέβασε με τόσο κόπο στην κορυφή του βουνού, να κυλά πίσω, ως μια τρομερή τιμωρία, εφόσον επιλέξουν τους οραματιστές. Ενώ οι οραματιστές, θέλουν τον Έλληνα πολίτη «Σίσυφο», να σπρώχνει με ανακούφιση το βράχο του και πάλι στην κορυφή του βουνού, αλλά με προοπτική τον ίδιο τον αγώνα, αυτό καθαυτό, αφού αρκεί και πρέπει ο Έλληνας πολίτης «Σίσυφος» να είναι ευτυχισμένος.
Όμως, ο μύθος θέλει το Σίσυφο να επαναλαμβάνει την καταδίκη του εις το διηνεκές. Έτσι, οι επιλογές που είναι μακριά από ανόητες καταστροφολογίες, δύναται να νοηματοδοτήσουν την χαμένη ελπίδα των Ελλήνων.
Φυσικά, ούτε οι μάντεις κακών, αλλά ούτε και οι ανόητοι οραματιστές μπορούν να πετύχουν, εάν δεν χαράξουν συγκεκριμένους, εφικτούς, μετρήσιμους, ρεαλιστικούς και χρονικά καθορισμένους στόχους, προς όφελος των Ελλήνων.
Είναι σίγουρο ότι, ο Ελληνικός λαός θα αποδυθεί τον επιβαλλόμενο ρόλο του Σίσυφου και θα υιοθετήσει αυτόν που του αρμόζει στις προσεχείς εκλογές, αφού γνωρίζει ότι: « Η ανώτατη αρετή δεν είναι να’ σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτεριά.
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!», Νίκος Καζατζάκης, Ασκητική.
Καλή Χρονιά.
Με τιμή
Μιχαήλ Β. Μαντικός (σμήναρχος ε.α)
