Είναι όντως νόμιμη μια πτήση όπως αυτή του Τουρκικού ελικοπτέρου των Οκτώ (8);

Γράφει ο  Ιωάννης Ελαφρός Αντισυνταγματάρχης ε.α Οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί που επέβαιναν στο πολεμικό ελικόπτερο μεταφοράς προσωπικού Bl...

Γράφει ο  Ιωάννης Ελαφρός
Αντισυνταγματάρχης ε.α

Οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί που επέβαιναν στο πολεμικό ελικόπτερο μεταφοράς προσωπικού Blackhawk, με την δικαιολογία της «βλάβης» που αποδείχτηκε ψευδής και αφού παραβίασαν το FIR Αθηνών, προσέγγισαν το αεροδρόμιο Αλεξανδρούπολης και έλαβαν προφανώς άδεια προσγείωσης αφού επικαλέστηκαν έκτακτη ανάγκη. Τώρα μπορεί να αναρωτηθεί κανείς βέβαια, πως έφτασε ένα Τούρκικο Ε/Π σε Ελληνικό Α/Δ χωρίς να εντοπιστεί εγκαίρως και χωρίς να συνοδεύεται από πολεμικά Ελληνικά Ε/Π από τα σύνορα μέχρι τον προορισμό του. Αυτό είναι άλλο θέμα και αξίζει να συζητηθεί εντός των επιτελικών γραφείων του ΓΕΣ.
Το θέμα που θέλω να εστιάσω όμως είναι αλλού, και αφορά την απόφαση ότι η πτήση αυτή του Τουρκικού πολεμικού Ε/Π από τα Ελληνοτουρκικά σύνορα μέχρι το Α/Δ Αλεξανδρούπολης ήταν νόμιμη! Πιστεύω πως πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στο θέμα αυτό, γιατί ανοίγουμε επιπλέον θέματα στα πολλά ήδη ανοιχτά και δίνουμε έτσι ερείσματα στον ιστορικά πολεμοχαρή γείτονά μας να συνεχίσει στην καλύτερη περίπτωση να μας παρενοχλεί.

Όλα ξεκίνησαν με το θέμα της «βλάβης». Ας εξετάσουμε λοιπόν το θέμα «βλάβη». Αυτή μπορεί να παρουσιάστηκε είτε πριν το Ε/Π περάσει τα σύνορα και ενώ βρίσκεται επι Τουρκικού εδάφους, είτε αφού πέρασε τα σύνορα παραβιάζοντας το FIR Αθηνών χωρίς προηγούμενη αίτηση ή έστω ειδοποίηση. Όλοι ελπίζω να συμφωνούμε πως αυτές είναι οι 2 περιπτώσεις που συνέβη η «βλάβη», αφού φρόντισαν οι Τούρκοι αξιωματικοί να εξαφανίσουν τις ηλεκτρονικές συσκευές του Ε/Π έτσι ώστε να μην υπάρξουν απτές αποδείξεις για τα στοιχεία της πτήσης τους.

1^η περίπτωση: Η «βλάβη» παρουσιάστηκε εντός Τουρκικού εδάφους και το Ε/Π εσκεμμένα παραβίασε το FIR Αθηνών και συνέχισε την πτήση του προς Α/Δ Αλεξανδρούπολης.

Εντός Τουρκικού εδάφους και σε απόσταση ίση από τα Ελληνοτουρκικά σύνορα με την Αλεξανδρούπολη, δηλαδή εντός της εγγύτητας που το εν λόγω Ε/Π παρουσίασε βλάβη, υπάρχει το στρατιωτικό Α/Δ της Κεσσάνης. Δηλαδή, πιο κοντά τους ήταν ένα δικό τους Α/Δ, και μάλιστα στρατιωτικό όπως και αυτοί. Αλλά όμως παρόλα αυτά, οι Τούρκοι προτίμησαν να παραβιάσουν τα σύνορα και να επιδιορθώσουν τη βλάβη του Ε/Π τους σε Ελληνικό πολιτικό Α/Δ! Πιστευτό; Εσείς θα κρίνετε.

2^η περίπτωση: Η «βλάβη» παρουσιάστηκε εντός Ελληνικού εδάφους, οπότε στην περίπτωση αυτή το Ε/Π εσκεμμένα παραβίασε το FIR Αθηνών χωρίς να υποβάλει ανάλογο αίτημα ή έστω ειδοποίηση και ενώ κανείς δε γνωρίζει ποιες είναι οι προθέσεις του, αυτό συνέχισε την πτήση του προς Α/Δ Αλεξανδρούπολης ή αν επιθυμούσε θα μπορούσε να συνεχίσει για άλλο προορισμό ή στόχο αν δεν υπήρχε η βλάβη.

Η περίπτωση αυτή είναι φυσικά η χειρότερη, διότι δείχνει πιθανά κενά της δικής μας άμυνας επι των συνόρων. Το Ε/Π ενώ προσέγγιζε την Ελληνική μεθόριο θα έπρεπε να ήταν ορατό από το Ελληνικό ραντάρ που καλύπτει την περιοχή εκείνη. Έτσι, βλέποντας την πορεία του και την ταχύτητά του, μπορεί να γίνει αντιληπτή η πρόθεσή του να εισέλθει ή όχι την μεθόριο. Θα έπρεπε λοιπόν να είχαν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες από Ελληνικής πλευράς για την ειδοποίηση των Ελληνικών εναέριων τμημάτων για την καταδίωξη του Ε/Π σε περίπτωση της παραβίασης του FIR. Κάτι που βέβαια μπορεί και να έγινε. Δεν έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες των δικών μας ενεργειών κατά την είσοδο του Τουρκικού Ε/Π. Κάτι ακούστηκε για συνοδεία Ελληνικών αεροσκαφών μέχρι το Α/Δ Αλεξανδρούπολης αλλά αυτό δεν είναι και πολύ εφικτό διότι η μέση ταχύτητα του Ε/Π είναι στους 80 – 120 κόμβους και μπορεί να επιβραδύνει μέχρι τους 0 κόμβους, δηλαδή να κάνει αιώρηση. Ένα αεροσκάφος αν επιβραδύνει κάτω των 200 κόμβων σε ευθύγραμμη οριζόντια πτήση θα πέσει σε απώλεια στήριξης. Οπότε με απλά λόγια, ένα ελικόπτερο είναι ανέφικτο να συνοδευτεί με ασφάλεια για την χώρα της οποίας έγινε παραβίαση των συνόρων από αεροσκάφη, παρά μόνο από άλλα κατάλληλα εξοπλισμένα ελικόπτερα.

Και εδώ έρχεται το κρίσιμο ερώτημα που θα ήθελα να απευθύνω σε όσους έκριναν ότι η πτήση του Τούρκικου πολεμικού ελικοπτέρου εντός Ελληνικής επικράτειας χωρίς να αιτηθεί και χωρίς να λάβει έγκριση πτήσης, ήταν νόμιμη:

Αν το εν λόγω Ε/Π, ή οποιοδήποτε άλλο στο μέλλον, την τελευταία στιγμή πριν την τελική προσέγγιση στο Α/Δ Αλεξανδρούπολης ή σε άλλο Α/Δ, απέκλινε της πορείας του και προσπερνώντας το Α/Δ κατευθυνόταν σε κατοικίες εντός της πόλης με σκοπό την συντριβή του σε κατοικημένη περιοχή, τότε ποια ακριβώς θα ήταν η απόφαση; Θα λέγατε και πάλι ότι η πτήση αυτή ήταν νόμιμη;

Τι ακριβώς θα λέγατε στον Ελληνικό λαό και στους συγγενείς των θυμάτων; Αυτό που λέτε και τώρα, ότι δηλαδή τα πολεμικά ελικόπτερα της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, των Σκοπίων και της Αλβανίας δεν υποχρεώνονται να υποβάλουν σχέδια πτήσης στις Ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες και μπορούν να περνούν την μεθόριο ανενόχλητοι, επικαλούμενοι «βλάβες»;

Σκεφτήκατε μήπως δημιουργείτε τις προϋποθέσεις για την δυσμενέστερη (από αυτή που ήδη είναι) θέση της χώρας μας στο μέλλον σε σχέση με την παραβίαση των συνόρων από τους γείτονές μας γενικώς;

Με δεδομένο ότι οι δυνατότητες της χώρας μας για την φύλαξη των συνόρων είναι περιορισμένες λόγω της ιδιαιτερότητας των ακτών της αλλά και της οικονομικής κατάστασης, οι κανόνες για την παράβαση των συνόρων αυτών πρέπει να είναι ελαστικότεροι ή μήπως αυστηρότεροι; Ας θυμηθούμε εδώ, την κατάρριψη από τους Τούρκους του Ρωσικού αεροσκάφους που παραβίασε τα σύνορα της Τουρκίας πριν λίγους μήνες. Οι Η.Π.Α δια στόματος του Προέδρου των, είπε κατά λέξη για την συγκεκριμένη κατάρριψη: «Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα υπεράσπισης των συνόρων της». Εμείς άραγε συμπεριλαμβανόμαστε σε αυτές τις χώρες ή μήπως όχι;

Εν τέλει, σύμφωνα με την άποψή μου και σκεπτόμενος την Εθνική Ασφάλεια, η εν λόγω πτήση δεν θα έπρεπε να ήταν νόμιμη και όσοι εκτέλεσαν αυτήν την πτήση δεν θα έπρεπε να ήταν αθώοι.

Ελπίζω να έθιξα κάποια σημεία που εντόπισα με βάση την πτητική μου εμπειρία στην Αεροπορία Στρατού και το Στρατό Ξηράς, και όντας πολλές φορές πλησίον ή ίσως κάποιες φορές υπερβολικά πλησίον των συνόρων, πιστεύω πως υπάρχει η ανάγκη συνεχούς και επαρκούς κάλυψης αυτών με πολεμικά μέσα αλλά και η ανάγκη υποστήριξης των εμπλεκομένων από την ίδια την Πολιτεία με νόμους που δεν θα αφήνουν κανέναν εκτεθειμένο.