Η άλλη πλευρά για όσα το προσωπικό των ΕΔ δικαιούται αλλά δεν απολαμβάνει!

Η άλλη πλευρά του νομίσματος, η άλλη οπτική γωνία για τα όσα το προσωπικό των ΕΔ δικαιούται αλλά δεν απολαμβάνει, εκφράζεται στο Militaire μέσα από το κείμενο ενός ανώτερου αξιωματικού. Μπορεί τα προβλήματα που περιγράφει να είναι υπαρκτά, αλλά δεν θα συμφωνήσουμε με τη λογική ότι επειδή προκαλούνται προβλήματα πρέπει να καταργήσουμε τα ελάχιστα που έχουν απομείνει στο προσωπικό των ΕΔ. Είναι ευθύνη της υπηρεσίας να λύσει τα προβλήματα και λύση δεν είναι η κατάργηση των δικαιωμάτων του προσωπικού.

Δημοσιεύουμε το κείμενο για να ακουστεί και η άλλη άποψη. Σεβόμαστε την επιθυμία του αξιωματικού για ανωνυμία και εκτιμούμε ιδιαίτερα και μόνο το γεγονός ότι αποφάσισε να παρέμβει. Στο χώρο των ΕΔ είναι κατανοητή η επιλογή της ανωνυμίας αρκεί η διατύπωση των απόψεων να γίνεται με επιχειρήματα και με ευπρέπεια.

Το κείμενο:

“Παράκληση να λάβετε υπ’ όψη σας τα εξής. Οι μακροχρόνιες παροχές σε είδος πλην χρήματος στο στρατιωτικό προσωπικό, κατέληξαν σε ένα καθημερινό φιάσκο:

Πρώτον, ο κάθε Δντής/Δκτής ζει ένα διαρκή εφιάλτη, αφού από το προσωπικό που αριθμητικά διαθέτει, λόγω του πλήθους των αδειών και των απαλλαγών, δεν του μένουν για εργασία και εκπαίδευση παρά ελάχιστοι.

Δεύτερον, υπάρχουν περιπτώσεις όπου συνάδελφοι στην ίδια Δκση/Δνση, κτλ, δεν συναντώνται ούτε μια φορά την εβδομάδα. Πόσο περισσότερο να συνεκπαιδευθούν ή να εργασθούν μαζί.

Τρίτον, οι ατυχείς άγαμοι ή μη-γονείς την πληρώνουν με περισσότερες μεταθέσεις/βάρδιες/υποχρεώσεις. Για όσους θεωρούν εαυτούς θύματα του συστήματος, να θυμίσω ότι υπάρχει μια άλλη μετόπισθεν ελληνική στρατιωτική πραγματικότητα, όπου δεν χρειάζεται η παρουσία του Στρατού, αλλά εξυπηρετούνται μόνο προσωπικά συμφέροντα.

Τέταρτον, οι ένστολοι συνηθίζουν την άνεση των απαλλαγών και με δυσκολία αντιλαμβάνονται τις υποχρεώσεις τους. Δεν είναι σωστό ο Δκτής/Δντής να εκτελεί τα καθήκοντα του Δνέα Αλλαγής!

Πέμπτον, όσοι κατατάσσονται στις Ένοπλες Δυνάμεις, πρέπει να συναισθάνονται το βάρος της αποστολής τους. Συνεπώς, δεν είναι σωστό ούτε συνταγματικά ούτε ηθικά να έχουν διαφορετικά περιθώρια οι διάφορες κατηγορίες με κοινωνικά κριτήρια. Εάν κάποιος προτιμά να εκμεταλλεύεται πχ την οικογενειακή του κατάσταση, μη-μετατιθέμενος σε θέση για απόκτηση τυπικών προσόντων, δεν πρέπει να προάγεται ούτε να ευνοείται. Μπορεί να κάνει χρήση ενός από τα πλεονεκτήματα. Όχι και ΣΟΑ και αμετάθετο και μη-υπηρεσίες. Οι Δκτές/Δντές κάνουν το ΑΔΥΝΑΤΟ, αλλά η ηγεσία είναι διαρκώς υπό την πίεση για αιτήματα και όχι για σωστή λειτουργία του Στρατού. Συνεπώς, audiatur et altera pars-ας ακουστεί και η άλλη πλευρά, έστω κι αν την εκφράζει ένας τέως γραφειοκράτης.

Με κάθε τιμή”.

ΠΗΓΗ: http://www.militaire.gr/%CE%B7-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%8C%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5/